Duyu bütünleme bozukluğunda belirtilerin sayısı oldukça fazladır. En belirgin belirtilerden biri, oturarak hayat sürdürmeyi seven çocuktur. Parkta bazı oyuncaklardan kaçınan, arkadaşlarıyla oyun oynamakta zorlanan, sosyalleşmekten kaçınan, dokunsal olarak hassasiyetleri olan, çok sabit oyun oynayan ve oyuna müdahale ettirmeyen, oyunda diyalogları dahi sürekli kendisi belirleyen, emekleme, tırmanma ve benzer motor gelişim basamaklarını atlayan ya da bunlarda geciken çocuklarda duyu bütünleme sorunu olduğundan şüphelenebiliriz. Ayrıca zihinsel olarak normal gelişim gösteren çocuklarda da duyu bütünleme sorunları gözlenebilir.
Diğer belirgin belirtiler arasında şunlar sayılabilir:
– Çocuğun sürekli hareket halinde olması,
– Konsantre olamama/dikkat-algı problemi,
– Bir şeylere çarpma,
– Kendine güvensizlik,
– Vücut parçalarının uzaydaki konumlarını söyleyememe,
– Yeme problemleri,
– Dil ve konuşma problemleri,
– Beceri gerektiren oyun ve oyuncaklarla oynamaktan kaçınma,
– Tuvalet eğitimi almakta güçlük çekme,
– Giyinmekte zorlanma ya da kendini rahat hissedememe,
– Gevşek vücut ve/veya zayıf denge,
– Çocuğun kolayca ürkmesi,
– Akademik öğrenme becerisinin düşük olması, öğrenmeye açık olamama ya da öğrenmekte zorlanma
– Yiyecek olmayan nesneleri yalama, ağzına götürme,
– Yavaş hareket etme,
– Kendine ve eşyalara vurma/dokunma,
– Çorap giymek istememe,
– Dikkat dağınıklığı,
– Sallanmaktan veya zıplamaktan hoşlanmama veya aşırı hoşlanma,
– Banyo yapmak istememe,
– Bir oyunu sürdürmede güçlük çekme,
– Merdiven inmede ve çıkmada zorlanma,
– Kurallı oyunları oynamada zorlanma,
– Yaşına uygun oyuncaklarla oynamama,
– Kalem tutmak ve resim yapmak gibi ince motor becerilerini yapmakta yaşıtlarına göre zorluk çekme,
– Ayakların yerden kesilmesinden hoşlanmama,
– Bazı yüzeylere temas etmekten ve dokunmaktan kaçınma,
– Özellikle çıplak ayakla, kuma ve çime basmaktan kaçınma,
– Sadece belirli tatlar yeme, örneğin tuzlu veya tatlı.